Kadın Üzerine

.
.
.

Titreyen, eritici sesi şefkatin
Ve her şey, Anne, Kız Kardeş, Eş olabilmekten ibaretse
Yüreklerimiz birilerini beslemek, yatıştırmak ve bağlanmak için mi?

Değil, hala nefesi geri geliyor lir sesleriyle
Yüce seslerle uyanıyor.
Tatlı görünen,
ve Aşk’ın gökten inme rüyasının kanatlarını aydınlatan
mutlulukla cezbeden zarif bir ses geldi kulaklara.
Nisan geldi mi gözyaşları hafifler , gökkuşağı gülümserdi.
Kıvancın yolunu keşfetti şanın esintisinde
Kadın efendisiyle yan yana ve eşit
Sadece içini çekerek zafer kazabilir mi Kadın?
Gülümsemeli mi cilve mi yapmalı
yoksa gözleri mi büyülemeli?
Ağır ağır konuşarak ,yapmacık davranarak
Vazolar yalnızca kolay kırıldıkları için mi değerlidir?
Öyleyse niçin
Kadın zayıf olmalı sevilmek için
Sefil! Gururun bu mu?
Sende kalan kalbimin esareti mi?
entelektüel ateşin her kıvılcımını boğan.
Merakın en asil çarpışmasının sona ermesini teklif ediyorsun
görkemin ışığını özleyerek açılan kanada,
Kendi uçuş kabiliyetinle mi övünüyorsun?
Boş bir günün gururlu yaratımı!
Ve düzenin titreyen ortağı olarak
Unutulmuş adımlarla
Getirir küçümseyen, bakışlarla köleleştirmek için o kadar!
Ve gülümserken, itaatkârken, göğsünün üzerinde,
Seni seven sadık kalbi kurtar!
Ona güzel ve iki paralık olmayı öğret!
Böyle cömert davranışlar layık sana

Parlak ve berrak ruhunun büyüklüğüne henüz uyanamadan yakalandı Kadın
düşünce yaşamına
Nefes aldıran fikirleri ateşleyen ses,
Ve tüm bu öğrenilenlerin verdiği, cennetin ilham verdiği şeyi
Kadın gizlemeye mahkûm mu, yalnız mı?